به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

کاهش تولید اوپک پلاس از شکاف بین آمریکا و عربستان پرده برداشت

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۵۱۶۶۷

خبرگزاری رویترز در گزارشی تصمیم اوپک پلاس برای کاهش تولید نفت را بررسی کرده است. در این گزارش که بر اساس مصاحبه با دوازده مقام دولتی و کارشناس در واشنگتن و خلیج فارس تنظیم شده، گفته می‌شود چنین تصمیمی برای کاهش قابل توجه تولید نفت بدون توجه به خواسته‌های جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، نشان دهنده تیره شدن روابط واشنگتن و خانواده سلطنتی سعودی است که زمانی یکی از مهم‌ترین متحدان هم بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این منابع گفتند کاخ سفید برای جلوگیری از کاهش تولید اوپک تلاش زیادی کرده است. بایدن امیدوار بود با افزایش تولید نفت اوپک، قیمت سوخت بالاتر نرود و دموکرات‌ها بتوانند در انتخابات میان‌دوره‌ای پیش رو رای بیاورند. همچنین کنگره قصد داشت با افزایش تولید نفت از سوی اوپک، روسیه را بیش از پیش تخت فشار قرار دهد.

نماینده‌هایی که دست خالی بازگشتند

دولت بایدن هفته‌ها با اوپک پلاس لابی کرد. دو منبع آگاه می‌گویند اخیرا مقامات ارشد آمریکایی، گروه‌های مرتبط با مسئله انرژی، سیاست خارجی و اقتصادی از همتایان خارجی خود خواستند که به کاهش تولید رای منفی دهند.

آموس هوخشتاین، نماینده ارشد انرژی بایدن، به همراه برت مک گورک، مقام امنیت ملی و تیم لندرکینگ، نماینده ویژه دولت در امور یمن، ماه گذشته برای گفتگو در مورد مسائل انرژی، از جمله تصمیم اوپک پلاس، به عربستان سفر کردند. اما نتوانستند جلوی تصمیم اوپک پلاس را بگیرند. همانطور که بایدن هم نتوانست.

یک منبع آگاه می‌گوید در جلسات به مقامات سعودی گفته شده که «باید انتخاب کنند». به گفته او «سعی کردند ما در مقابل روسیه قرار دهند». به گفته این منبع، بحث‌ها به جایی نرسید و «سعودی‌ها گفتند اگر آمریکا خواهان نفت بیشتر در بازار‌ها است، باید تولید بیشتر نفت خود را آغاز کند».

دلخوری عربستان از مذاکرات هسته‌ای و عدم ارسال سلاح برای تجاوز به یمن

شاهزاده عبدالعزیز وزیر انرژی عربستان روز چهارشنبه به تلویزیون عربستان گفت: «ما در درجه اول نگران منافع پادشاهی عربستان سعودی هستیم و بعد از آن منافع کشور‌هایی که به ما اعتماد داشتند و از اعضای اوپک و ائتلاف اوپک + هستند را در نظر خواهیم گرفت».

رویترز می‌نویسد نحوه مدیریت پرونده توافق هسته‌ای ایران (بازگشت به مذاکرات) و عقب کشیدن از حمایت نظامی از عربستان در یمن مقامات سعودی را ناراحت کرده است. از سوی دیگر، غرب در حال تدوین پروتکل‌هایی است که برای قیمت نفت، سقف در نظر می‌گیرد. این اقدام که برای محدود کردن روسیه در دست بررسی است، سبب نگرانی عربستان شده است.

شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان می‌گوید فشار برای سقف قیمت نفت روسیه باعث عدم اطمینان خواهد شد و به «فقدان جزئیات و عدم شفافیت» در مورد نحوه اجرای آن اشاره کرد. یک منبع مطلع از قول مقامات سعودی گفت پادشاهی این طرح را به عنوان «مکانیسمی غیرقابل کنترل در بازار می‌داند که می‌تواند توسط گروهی از مصرف کنندگان علیه تولیدکنندگان استفاده شود».

دموکرات‌ها خواستار عدم فروش اسلحه به عربستان شدند

بایدن روز پنجشنبه تصمیم عربستان را «ناامیدکننده» خواند و افزود واشنگتن می‌تواند اقدامات بیشتری در بازار نفت انجام دهد. کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید روز چهارشنبه گفت: «واضح است که اوپک پلاس در حال همسویی با روسیه است».

او درباره اینکه کاهش تولید چه تأثیری بر روابط آمریکا و عربستان خواهد گذاشت توضیح نداد. از سوی دیگر، در کنگره، نمایندگان خواستار عدم فروش اسلحه به عربستان شدند.

سناتور کریس مورفی در این خصوص در صفحه توییتر خود نوشت: «من فکر می‌کردم هدف فروش تسلیحات به کشور‌های خلیج‌فارس علیرغم نقض حقوق بشر، جنگ مهمل یمن، ضرر زدن به منافع آمریکا در لیبی، سودان و غیره، این است که وقتی یک بحران بین‌المللی پیش آمد، خلیج‌فارس می‌تواند آمریکا را به جای روسیه یا چین انتخاب کند».

عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان روز جمعه در گفتگو با فاکس نیوز در پاسخ به سوالی درباره آمریکا گفت: «عربستان تصمیمات نفتی را سیاسی نمی‌کند. با احترام، اینکه در آمریکا سوخت گران است به خاطر کمبود پالایشگاه‌ها در کشور شماست که بیش از ۲۰ سال است وجود دارد».

مشکلات شخصی بن سلمان و بایدن

چند هفته پس از روی کار آمدن بایدن به عنوان رئیس‌جمهور، واشنگتن گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار عرب با دستور بن سلمان، ولیعهد عربستان بوده است. شاهزاده بن سلمان «دستور» قتل را رد کرده، اما اذعان می‌کند این قتل «تحت نظارت» او انجام شده است.

سفر بایدن به جده در ماه ژوئیه با هدف اصلاح روابط و در تضاد کامل با وعده‌های انتخاباتی او بود. بایدن که زمانی گفته بود عربستان را به خاطر قتل خاشقچی «مطرود» خواهد کرد، دو سال بعد به همان کشور سفر کرد تا قول افزایش تولید نفت را بگیرد.

بن کیهیل، کارشناس ارشد مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید سعودی‌ها امیدوارند کاهش تولید اوپک پلاس سبب کنترل آسان‌تر قیمت نفت شود تا درآینده کشور‌های عضو بتوانند از درآمد نفتی برای محافظت از کشورشان در برابر رکود استفاده کنند. کیهیل گفت: «آن‌ها می‌دانند کاهش تولید، واشنگتن را عصبانی می‌کند، اما باید بتوانند بازار را مدیریت کنند.»

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل بین‌الملل

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اوپک پلاس تولید نفت بازار انرژی محمد بن سلمان جو بایدن کاهش تولید تولید نفت اوپک پلاس بن سلمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۵۱۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا جان توافق ایران و عربستان با ابتکار چین در خطر است؟/ پکن از ترس تحریم های ثانویه فروش نفت از تهران را کاهش خواهد داد/ دیپلماسی تلفنی چین میان ایران و آمریکا موفق بود

به گزارش جماران، اندیشکده چتم هاوس در گزارشی درباره تاثیر تنش میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسرائیل بر تلاش های چین برای برقراری صلح در منطقه نوشت:

حملات پهپادی و موشکی ایران علیه اسرائیل در 13 آوریل، و پاسخ متعاقب اسرائیل، ثبات آشتی عربستان و ایران را که چین در سال گذشته میانجی آن شده بود، زیر سوال برد: این حملات چشم‌انداز استراتژیک را به‌طور چشمگیری تغییر داده است، امنیت منطقه‌ای را دچار ابهام کرده و شهرت اخیر چین را به‌عنوان یک میانجی معتبر به بوته آزمایش گذاشته است.

پس از حمله هواپیمای بدون سرنشین ایران، پکن بی‌درنگ دیپلماسی تلفنی اضطراری را آغاز کرد تا از تضعیف توافق ایران و عربستان به دلیل وضعیت ناآرام در منطقه جلوگیری کند.  وانگ یی، وزیر امور خارجه چین، پس از تماس با همتایان سعودی و ایرانی خود، «تأکید ایران بر هدف قرار ندادن کشورهای منطقه و همسایه» - اشاره ضمنی به عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس- را تحسین کرد. ممکن است تماس‌های مشابهی پس از حمله اسرائیل هم انجام شده باشد. در 19 آوریل، لین جان، سخنگوی وزارت خارجه علنا اعلام کرد که «چین با هر اقدامی که تنش‌ها را بیشتر می‌کند مخالف است.»

یکی از جنبه های قابل توجه واکنش چین ثبات آن بوده است. این کشور همچنان متعهد به حفظ منافع خود باقی مانده و همزمان از اسرائیل و آمریکا انتقاد کرده و خواستار کاهش تنش شده است. پکن مانند موضع خود در مورد تشدید تنش حوثی ها در دریای سرخ، دور جدید تشدید تنش را «سرریز» جنگ غزه می داند و نه کاتالیزور آن. این نشان می دهد که پایان دادن به درگیری غزه ممکن است یک اثر موجی ایجاد کرده و صلح و تنش زدایی را در سراسر خاورمیانه به ارمغان آورد.

این توضیح می دهد که چرا چین حمله 13 آوریل ایران را محکوم نکرد، بلکه آن را اقدامی دفاع از خود خواند. این کشور خود را درست در مرکز جنگ روایات قرار داده  و به طور موثر ادعای دفاع از خود ایران را در برابر ادعای مشابه اسرائیل که برای توجیه مجازات دسته جمعی فلسطینیان در غزه استفاده می شود، قرار داده است.(اسرائیل همچنان حمله بی امان به غزه را دفاع از خود پس از ماجرای هفت اکتبر 2023 می خواند.)

چین در مبادلات خود با ایالات متحده نیز همین کار را انجام داده و از این کشور می خواهد که نقش سازنده ایفا کند و اسرائیل را در زمانی که واشنگتن از پکن خواسته بود تهران را از اقدام متقابل منصرف کند، مهار کند.

آشتی ایران و عربستان در خطر است

نگرانی در مورد توافق عربستان و ایران زنگ خطر را در پکن به صدا درآورد. دو عامل کلیدی نگرانی های چین را برانگیخته است. اول، هدف راهبردی ایران در پشت انتقام‌جویی از اسرائیل، ایجاد یک پارادایم بازدارندگی جدید بود. ایران از سیاست جنگ در سایه و استفاده از نیروهای نیابتی که باعث می شد برخی عملیات های مدیریت شده را به راحتی انکار کند، فاصله گرفت. اسرائیل با حمله متقابل خود ( به اصفهان)  در حال آزمایش خطوط قرمز ایران در حالی است که به دنبال مکانیزم امنیتی جدید برای جایگزینی مکانیزم شکسته شده در 7 اکتبر است.

پارادایم جدید ، ریسک پذیری تهران و تل آویو را افزایش می دهد و در نتیجه حملات تلافی جویانه را تشدید و سناریوی درگیری مستقیم را چه در حال حاضر یا بعد معتبرتر می کند. این رویارویی ممکن است به منطقه خلیج فارس هم کشیده شود و کشورهای این منطقه (به ویژه عربستان سعودی) را وادار کند تا مواضع امنیتی خود را مجدداً تنظیم کنند. آنها ممکن است به این نتیجه برسند که ممکن است دوستی بی پروا با ایران  خطرات بیشتری نسبت به منافع آن داشته باشد. ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ در ایالات متحده می تواند این روند را بیشتر تسریع کند.

عامل دوم، پیشرفت کندی است که توافق عربستان و ایران از زمان امضای آن در یک سال پیش داشته است. این سازوکار همچنان بر مسائل امنیتی متمرکز بوده و نتوانسته به بررسی فرصت های اقتصادی و فرهنگی ادامه دهد.

یکی دیگر از عوامل مرتبط، تلقی اسرائیل از این معامله به عنوان یک تهدید مستقیم و تمایل بالقوه برای از بین رفتن آن است. اسرائیل ممکن است دوستی ایران و عربستان را بی تاثیر بر روند عادی سازی  رابطه خود با عربستان سعودی تلقی نکند، همانطور که ایران با شک به تشکیل ائتلاف امنیتی عربی-اسرائیل تحت حمایت ایالات متحده نگاه خواهد کرد. مطالب درز داده شده به مطبوعات اسرائیل بر مشارکت قابل توجه عربستان و امارات در سیستم دفاع جمعی که تقریباً همه موشک‌ها و پهپادهای ایرانی را در 13 آوریل سرنگون کرد، تأکید کرد، اگرچه این موضوع بعداً توسط ریاض و ابوظبی تکذیب شد.

برای چین، چنین سناریویی خطراتی را برای امنیت انرژی این کشور ایجاد می کند و چشم انداز پکن را برای چارچوب امنیتی جدید در خاورمیانه تیره و تار می کند. یکی از ستون های این مفهوم ایجاد یک پلت فرم گفتگوی چندجانبه در منطقه خلیج فارس تحت ابتکار امنیت جهانی است. چشم انداز چنین کاری می تواند به راحتی با تشدید آشفتگی های منطقه ای تضعیف شود.

جاه طلبی های چین برای محدود کردن نفوذ ایالات متحده بر کشورهای خلیج فارس نیز می تواند معکوس شود. بزرگترین درس برای کشورهای خلیج فارس از دخالت مستقیم ایالات متحده در دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران این است که وقتی فشار وارد می شود، تنها ایالات متحده توانایی ارائه کمک های امنیتی قابل توجه به آنها را خواهد داشت.

 با این حال، یک درس دیگر این است که در حالی که ایالات متحده منافع خود را برای دفاع از اسرائیل به خطر انداخته ، ممکن است این کار را برای آنها انجام ندهد. اما واقعیت این است که تصور در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا این است که اسرائیل قادر به تکیه بر توانایی های خود در سناریوی جنگ با ایران نبود.

این چه معنایی برای نقش منطقه ای چین دارد؟ این فرض چین را با فرصت‌ها و چالش‌هایی در تلاش برای ارتقای خود به‌عنوان یک میانجی مسئول و اصول محور در منطقه مواجه می‌کند. تصور رایج در خلیج فارس از 7 اکتبر این است که ایالات متحده متحد اصلی اسرائیل است، این مسئله  شک و تردید در مورد قابلیت اطمینان  به واشنگتن را در میان کشورهای عربی منطقه دامن می‌زند و انگیزه‌ها را برای عربستان سعودی برای متعهد شدن بیشتر به کاهش تنش با ایران افزایش می‌دهد. بی اعتمادی به ایالات متحده همچنین ایران را تشویق می‌کند تا توافق خود با عربستان را منفک از تغییر در استراتژی رویارویی خود با اسرائیل پیگیری کند.

جبهه واحد دیپلماتیک آمریکا و کشورهای اروپایی که پس از حملات ایران، از جمله با افزایش تحریم‌ها علیه ایران با اسرائیل تشکیل شد، شراکت تهران با چین و روسیه را نیز تحکیم می‌کند. با این حال، این بحران محدودیت‌های چین را در حفاظت از توافق میان تهران و ریاض،  فراتر از درخواست از ایران برای تنش‌زدایی و ارسال پیام‌هایی بین ریاض و تهران آشکار کرده است. این تا حدودی به دلیل نقش چین به عنوان یک تسهیل کننده صرف است، نه یک میانجی یا ضامن توافق به سبک و سیاق غربی ها .

دلیل دیگر نفوذ اقتصادی چین است. چین تحت هیچ شرایطی قدرت اقتصادی خود را برای مجازات هر یک از طرفین در صورت نقض مفاد توافق به کار نخواهد گرفت. از منظر چین، تحریم‌ها ممکن است در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نتیجه معکوس داشته باشند چرا که نوسان های این منطقه می تواند مستقیماً به منابع انرژی چین ضربه بزند.

چین به تلاش برای برقراری ثبات در شمال آفریقا و خاورمیانه ادامه خواهد داد. از آنجایی که ایالات متحده در حال سفت کردن پیچ تحریم صادرات نفتی ایران است، خریدهای چین از ایران تا پایان سال جاری کاهش می یابد تا از تحریم های ثانویه آمریکا در امان بماند. از قضا، این می‌تواند تعادل چین بین ایران، عربستان سعودی و اسرائیل را آسان‌تر کند، زیرا این تصور را کاهش می‌دهد که پکن در حال حمایت مالی از استراتژی دفاعی ایران با خرید نفت از این کشور است.

در سناریوی تیره و تار درگیری گسترده‌تر، می‌توان انتظار داشت که چین همان الگوی بازی‌ را که در جریان حملات حوثی‌ها در دریای سرخ اجرایی‌کرد، اعمال کند: یک اقدام موازنه‌سازی دقیق با هدف نهایی حفاظت از منافع اقتصادی خود و در عین حال انتقاد از آمریکا و اسرائیل.